تور که نام آن در خدای نامگ های ساسانی تُوَرمیش (شکارچی گوسفند وحشی) آمده، پهلوانی دلیر بوده که با پتک عظیم و آذرخشاگین خود در نبرد های متفاوت دیوان را به زانو درآورده بوده و در جنگ های متفاوت همراه آفریدون بوده و بعد از بر تخت نشینی خود در توران دیوزده شده و به همراه برادرش روام، بر پدر و برادر خود ایرج میشورد. از آنجا نامش در خدای نامگ به تور (شغال) تغییر میکند و همواره به نام تور یا تورج شناخته میشود[۲]